een zwarte schoonheid – al zeg ik het zelf – met een elegante pluimstaart en een zachtaardig hart.

​

Ik had ooit een baasje, maar zoals dat hier helaas wel vaker gebeurt, werd ik gewoon achtergelaten. Geen chip, geen afscheid… gewoon weggebracht en vergeten. En zo belandde ik in de shelter.

​

Zwarte honden vallen vaak minder op, maar ik hoop toch dat mijn vriendelijke blik en rustige energie iemands hart weten te raken. In de drukte van de shelter voel ik me soms wat overweldigd – ik wil wel contact maken, maar weet niet altijd goed hoe.

​

Wat wel fijn is? Ik heb al geleerd om aan de lijn te lopen! Het gaat nog niet perfect, maar ik doe mijn best, en ik leer graag bij. Dat geeft me alvast een voorsprong als jij op zoek bent naar een hondje dat samen met jou op pad wil.

​

Ben jij geduldig, lief en klaar om een gevoelige ziel als ik de tijd te geven om tot rust te komen? Dan hoop ik dat jij mijn veilige haven wordt.

Word jij mijn leermeester én mijn nieuwe beste vriend?